ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

«ویکی‌پدیا چیز ویژه‌ای است. چیزی مانند یک کتابخانه یا پارک همگانی است. ویکی‌پدیا همانند معبدی برای ذهن است. جایی که همگی می‌توانیم به آن‌جا برویم تا بیندیشیم، بیاموزیم، و دانشمان را به اشتراک بگذاریم.»
https://irancar.care/

ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

«ویکی‌پدیا چیز ویژه‌ای است. چیزی مانند یک کتابخانه یا پارک همگانی است. ویکی‌پدیا همانند معبدی برای ذهن است. جایی که همگی می‌توانیم به آن‌جا برویم تا بیندیشیم، بیاموزیم، و دانشمان را به اشتراک بگذاریم.»

https://waxcar.ir/store/fa
ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

درگاه ویکی‌پدیا
«ویکی‌پدیا چیز ویژه‌ای است. چیزی مانند یک کتابخانه یا پارک همگانی است. ویکی‌پدیا همانند معبدی برای ذهن است. جایی که همگی می‌توانیم به آن‌جا برویم تا بیندیشیم، بیاموزیم، و دانشمان را به اشتراک بگذاریم.»


آخرین مطالب

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مدیریت ویکی‌پدیای فارسی در دست کیست؟» ثبت شده است

زبان فارسی

(تغییرمسیر از پارسی)

پرش به ناوبریپرش به جستجو

«فارسی» و «پارسی» به اینجا تغییر مسیر دارند. برای دیگر کاربردهای این دو، فارسی (ابهام‌زدایی) و پارسی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

پارسی  
  واژه فارسی به خط نستعلیق
گویشگاه‌ها: به‌طور بومی در ایران، افغانستان، تاجیکستان، جنوب ازبکستان و به گونهٔ محدودتر در بحرین، قزاقستان، پاکستان، ترکمنستان.
   
شمار گویشوران: حدود ۱۱۰ میلیون تن[۱][۲]
خانواده: هندواروپایی
زبان‌های هندوایرانی
زبان‌های ایرانی
   زبان‌های ایرانی غربی
    زبان‌های ایرانی جنوب غربی
     پارسی 
زبان رسمی
زبان رسمی در:  ایران
 افغانستان
 تاجیکستان
مرجع رسمی: فرهنگستان زبان و ادب فارسی
کد زبان
ISO 639-1: fa
ISO 639-2: per‏ (B)  fas‏ (T)
ISO 639-3: either:
fas – فارسی
prs – فارسی افغانستان
tgk – فارسی تاجیکی
aiq – اویماق
bhh – بخارایی
deh – دهواری
drw – دروازی
haz – هزارگی
jpr – جیدی
phv – پهلوانی
یادداشت: این صفحه ممکن است دارای کدهای یونیکد باشد.

فارسی یا پارسی یکی از زبان‌های هندواروپایی در شاخهٔ زبان‌های ایرانی جنوب غربی است که در کشورهای ایران، افغانستان،[۳] تاجیکستان[۴] و ازبکستان[۵] به آن سخن می‌گویند. فارسی زبان رسمی کشورهای ایران و تاجیکستان و افغانستان است. زبان رسمی کشور هندوستان نیز تا پیش از ورود استعمار انگلیس، فارسی بود.[۶]

فا، fa: نماد زبان فارسی

زبان فارسی را پارسی نیز می‌گویند. زبان فارسی در افغانستان به‌طور رسمی دری و در تاجیکستان تاجیکی خوانده شده‌است.[۷]

در سال ۱۸۷۲ در نشست ادیبان و زبان‌شناسان اروپایی در برلین، زبان‌های یونانی، فارسی، لاتین و سانسکریت به عنوان زبان‌های کلاسیک جهان برگزیده شدند. بر پایهٔ تعریف، زبانی کلاسیک به‌شمار می‌آید که یکم، باستانی باشد، دوم، ادبیات پرباری داشته باشد و سوم در واپسین هزاره زندگانی خود دگرگونی‌های اندکی کرده باشد.[۸]

فارسی از دیدگاه شمار و گوناگونی ضرب‌المثل‌ها در میان سه زبان نخست جهان است.[۹] با آمدن واژگان از زبان عربی (و زبان‌های دیگری مانند یونانی، آرامی، ترکی و غیره) به زبان فارسی، این زبان از نظر شمار واژه‌ها یکی از غنی‌ترین و پرمایه‌ترین زبان‌ها شده‌است. در کمتر زبانی فرهنگ واژگانی چون دهخدا (در ۱۸ جلد) یا فرهنگ سخن (در ۸ جلد) دیده می‌شود.[۱۰]

زبان فارسی از زبان کهن تر فارسی میانه (یا پهلوی) و آن نیز خود از فارسی باستان سرچشمه گرفته‌است. این دو زبان کهن تر برخاسته از ناحیهٔ و مرزبوم تاریخی و باستانی پارس در نزدیک استان امروزی فارس در جنوب ایران هستند. فارسی میانه به‌عنوان گویش رسمی در زمان ساسانیان در دیگر سرزمین‌های ایرانی گسترش بسیاری یافت به گونه‌ای که در خراسان بزرگ جایگزین زبان‌های پارتی و بلخی شد و بخش‌های بزرگی از خوارزمی‌زبانان و سغدی‌زبانان نیز فارسی‌زبان شدند.[۱۱] گویشی از فارسی میانه که با گذشت زمان و دیرتر فارسی دری نام گرفت پس از اسلام به عنوان گویش استاندارد نوشتاری در خراسان پا گرفت و این بار با گسترش به سوی غرب به ناحیه و مرزبوم پارس و دیگر نقاط و بوم‌های ایران بازگشت.

بر پایهٔ نتایج و برایندهای سرشماری سال ۱۳۷۵ دربارهٔ ترکیب و چیدمان قومی و تباری مردم ایران، جمعیت و آمار پارسی‌زبان‌ها نزدیک ۷۳ تا ۷۵ درصد و آمار ایران است.این آمار نشان می‌دهد که ۸۲ تا ۸۳ درصد مردم «فارسی» سخن می‌گویند و ۸۶ درصد از آن‌ها تنها فارسی را می‌دانند.[۱۲]

فارسی، زبان نخست ۲۰ میلیون تَن در افغانستان، ۵ میلیون تَن در تاجیکستان،[۱۳] و در ازبکستان حدود ۷ میلیون تَن است.[۱۴][۱۵] زبان فارسی گویشورانی نیز در هند و پاکستان دارد (نگاه: زبان فارسی در شبه‌قاره هندوستان). با توجه و رویکرد به رسمی بودن زبان فارسی در ایران، افغانستان و تاجیکستان و چیرگی گویشوران دیگر زبان‌ها بدان به عنوان زبان دوم روی هم‌رفته می‌توان شمار فارسی‌گویان جهان را نزدیک ۱۱۰ میلیون تن برآورد کرد.[۱] زبان فارسی نهمین زبان پرکاربرد در محتوا و درونمایه وب و بالاتر از عربی و ترکی و سایر زبان‌های خاورمیانه است.[۱۶] همچنین ویکی‌پدیای فارسی از نظر تعداد مقالات در میان بقیه پروژه‌های بنیاد ویکی‌مدیا رتبه هجدهم را دارد.[۱۷]

 

  • موافقین ۰ مخالفین ۰
  • ۲۶ خرداد ۹۹ ، ۰۷:۱۰
  • ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ویکی‌پدیا دانش‌نامه‌ای است همگانی و آزاد؛ بدین معنی که همه می‌توانند به نوشتن و ویرایش نوشتارهای موجود در آن بپردازند. البته این نوشتارها و ویرایش‌ها باید مطابق با اساس‌نامهٔ ویکی‌پدیا باشند؛ یعنی مطالب بی‌طرفانه و بدون پایمال کردن حق نشر دیگران نوشته شده باشند. مدیریت بررسی نوشتارها توسط خودِ کاربران انجام می‌شود. کسانی که در امر تکمیل این پروژهٔ بی‌پایان مشارکت می‌کنند، به هم‌زبانان خود یاری رسانده‌اند تا در امر گردآوری بی‌همتاترین دانشنامه جهانی سهمی داشته باشند.

دانشنامه ویکی‌پدیا هم‌زمان به بسیاری از زبان‌ها نوشته می‌شود و همکاران آن افرادی از سراسر جهان‌اند و هرکسی می‌تواند به رشد آن کمک کند. این دانشنامه از زمان تولد تاکنون رشد بسیار سریعی داشته و بزرگترین وب‌گاه دانشنامه‌ای با بیش از ۸۰ میلیون بازدید کننده در ماه است و بیش از ۹۰٬۰۰۰ کاربر فعال دارد که بر روی بیش از ۱۸٬۰۰۰٬۰۰۰ مقاله به ۲۷۰ زبان کار می‌کنند. در ویکی‌پدیای فارسی تا این لحظه ۷۳۱٬۷۰۵ مقاله وجود دارد و هر روز هزاران کاربر از این دانشنامه بازدید می‌کنند.

شکل و حالت همکاری گروهی که در دانشنامه ویکی‌پدیا ایجاد شده را می‌توان بی‌سابقه دانست. اصول هوشمندانه‌ای که ویکی‌پدیا بر پایه آن‌ها بنا شده باعث شده‌است که این مجموعه از اطلاعات با پویایی دائمی به سوی تکمیل شدن و تکامل پیش برود. ویکی‌پدیا را می‌شود به مثابه انسان بزرگ و خردمند در نظر گرفت که سلول‌های پیکره‌اش از میلیون‌ها انسان فعال تشکیل یافته ا

  • موافقین ۰ مخالفین ۰
  • ۲۶ خرداد ۹۹ ، ۰۶:۳۸
  • ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد